Voetbal is vandaag afgekeurd. Plotsklaps is de agenda vrij voor de dag. Dat betekent op zich dat dit een dag is waarop ik rustig aan kan doen. Dat doe ik dan maar ook besluit ik. Het is mooi weer de hele dag. Bijna kakelblauw.

Na een fijne lunch en een wandeling met een vriendin, die heel veel voor me betekent, loop ik richting huis om mijn fotocamera op te halen. Ik heb na gisteren de smaak te pakken. Vandaag doe ik nog een rondje in de stad. Dit keer een vrijere opdracht objecten, mensen en signings. Ik maak een paar mooie foto’s (tenminste dat vind ik zelf) op het museumplein, van een straatartiest en borden.

De tijd vliegt met de afleiding die ik heb. Het is inmiddels al over vieren als ik onderweg stop in de Utrechtsestraat om even koffie te drinken in de koffiesalon. Daar wacht ik op een van mijn vrienden om even bij te kletsen. Hij komt naar een kwartiertje wachten aan. We besluiten om weer door te wandelen. Hij stelt voor om bij Van Dobben een broodje kroket te eten. Geen slecht idee vind ik. Even wat achtergrond informatie over de kroket die ik van de site heb van Van Dobben.

In de wereld van de kroket is 28 juni 1945 een historische datum. Op die dag opent Aat van Dobben samen met zijn latere echtgenote Eugenie Laaper in hartje Amsterdam een broodjeszaak. De naam van het bedrijf luidde “Eetsalon Van Dobben“. Eugenie werkt ten tijde van de bevrijding in een broodjeszaak elders in Amsterdam. Daar ontmoet zij een leuke jongeman, die het vlees leverde, Aat van Dobben. Aat kan een pandje huren aan de Korte Regulierdwarsstraat, waar hij een eetzaak wil beginnen. Dat spreekt Eugenie ook erg aan en samen besluiten ze in zee te gaan. Niet veel later zijn ze getrouwd. De kroket staat al vanaf het begin op het menu.

De bereiding van de kroketten vindt plaats in de Kerkstraat. De fietsenmakerij, die toen tegenover de Eetsalon is gevestigd, heeft telefoon. Van daaruit worden de bestellingen aan de keuken (in de Kerkstraat) doorgeven. Warm gehouden door middel van houtskool, komen destijds de kroketten naar de broodjeszaak. Sinds de opening in 1945 is Eetsalon Van Dobben snel uitgegroeid tot een begrip. De luxe lunchroom, die zijn faam oorspronkelijk heeft te danken aan de Van Dobben kroketten, wordt al snel na de opening een pleisterplaats voor artiesten, voetballers en vele andere Amsterdammers.

Al jaren komen we bij Van Dobben en worden zoals altijd vriendelijk begroet. We bestellen beiden een broodje kroket met een colaatje. Het is gezellig en we kletsen bij over de situatie. Het is fijn om te constateren dat er, in de situatie waar ik in verkeer, steun is van je vrienden. Dat geeft mij een goed en fijngevoel.

Het is inmiddels het einde van de middag. We trippelen nog even over de bloemenmarkt kijken of ze amaryllissen hebben. Onze wegen scheiden bij de Keizersgracht. Van Dobben was heerlijk zoals altijd!